Her okula başlayan çocuk aynı tepkiyi göstermeyebilir. Ancak, çocuklarda zaman uzaklık bilinci yeterince kavranmadığında çocukta kaygılar meydana gelir.
Akşam evime dönecek miyim?
Annem-babam beni alacak mı?
Bu çocuklar kimler?
Kimden yardım isteyeceğim?
Evim ne kadar uzakta?
Bu süreçte çocuk bu soruların cevaplarını deneyimleyerek görecektir. İlk birkaç gün okulda annenin onu hangi saatte alacağını belirtmesi, öğretmeni ile tanıştırıp, öğretmeninin ona yardım edeceğini ve güvende olduğunu hissettirmesi önemlidir. En azından ilk birkaç gün adaptasyon süreci için çocuğun görebileceği bir yerde beklemesi de yararlı olabilmektedir.
Adaptasyon sürecinde çocuğa karşı ilgisiz olmak ya da aşırı derecede ilgi göstermek çocuğun duygusal ve bilişsel gelişimini geciktirmekle birlikte öğrenme ve uyum sorunları yaşaması kaçınılmazdır.
Annenin adaptasyon sürecinde çocuğa eşlik etmesi, onun her zaman okulda kalacağı anlamına gelmemeli. Çocuğa bu doğrultuda verilen bilgilere dikkat edilmelidir.
Sıkıntısının anlaşıldığından emin olunmalı ve bu çocuğa söz ve davranışla yansıtılmalıdır. Bunun zamanla geçecek bir sıkıntı olduğu dile getirilmelidir.
Ebeveynlerin okula ve öğretmenlere güveniyor olması çocuğunda huzurlu olmasına yardımcı olmaktadır.
Akşam saatlerinde ev ortamında okul ile ilgili çok fazla soru sorulmamalı, kendisi anlatmak isterse dikkatlice dinlenmelidir.
Şiddetli tedirginlik yaşayan çocuklar ilk günlerde okulda daha az kalmalı, öğle uykusu veya servis gibi deneyimler daha sonraki günlere ertelenmelidir.
